6 Kelime 1 Öykü (3)

Ay Tanrıçası

Uzaklardan dünyayı izlerdi hep. Aşk, acı tatlı ilerler onu cezbederdi. Etrafında kimse yoktu. Büyük bir lanetin içindeydi o yalnızlık lanetinin.

Başına taktığı tacın gücüyle olabildiğince parlardı ay tanrıçası. Geceleri denizde yakamoz olur aşkları izlerdi. Bazen yalnız kalplerin dileklerini duyardı. O da yalnızdı, ne yapabilirdi ki...

Bazen bir çift göz ona çaresizce bakardı. Sevda olsaydı derdi bu bir çift göz ona. Ay tanrıçası da onlara bakardı aynı dilekle. Dünyanızdan bana da biraz sevgi gönderir misin derdi ama sesi ulaşmazdı onlara duyulmazdı bu kahrolasıca lanetten. Bütün gezegenlerden bütün evrenlerden en güzelini izlemekle cezalandırılmıştı.

Küçük bir kız çocuğu elindeki dondurmayı yere düşürmüştü. Gözleri yaşlı etrafına bakındı. Ay tanrıçası onu izliyordu güldü onun bu masum haline. Keşke orda olsaydı, ona dondurma alsa, onun gülümsemesini sağlasa, eliyle yanağını okşasa, “ağlama artık bak yenisini aldım sana” dese. Bir kargaşa olmuş, o küçük kız daha çok ağlamaya başlamıştı. Annesi küçük kızı azarlıyordu. Ay tanrıçası dayanamıyordu bu görüntüye. Durun diyordu çaresizce, benim hatam durun. Ama sesi ulaşmıyordu bu kahrolasıca lanetten.

Bir erkek tek başına bakıyordu ay tanrıçasının ışığına. “bitti” diyordu kısılmış sesiyle. Arabasıyla ilerliyordu hızlıca. İkaz lambalarına aldırış etmeden. Vitesi arttırdı aniden. Son bir kuvvetle bastı gaza. Ay tanrıçası hayır diye ağlıyordu. “hayatlarınız önemli, bunu yapmamalısın!” diyordu. Ama sesi ulaşmıyordu bu kahrolasıca lanetten.

Bir kadın koşuyordu evden acelece çıkarak. Elinde bir zarf. Ağlıyordu. Rüzgar ona mektubun son kelimesini göstermişti. “dokunulmazlık istiyorum” diyordu bu paragrafta. Aşkın güzelliğini gördüğü gibi acısını da görüyordu ay tanrıçası. “Üzülmemelisin” dedi o kadına. Ama sesi ulaşmıyordu bu kahrolasıca lanetten.

Gecenin bir yarısı mutluluk gördü ay tanrıçası. Işığını daha da arttırdı mutluluğun dikkatini çeksin diye. Bir çift mavi göz ona odaklandı güldü. Mutlu oldu ay tanrıçası. Bir kez daha dünyaya inmek istedi. Bu yalnızlığına bir son vermek için parlamaya devam etti umutla.

SERHAT